Vallen en opstaan
“Want het woord van het kruis is wel voor hen die verloren gaan, een dwaasheid, maar voor ons die behouden worden, is het een kracht van God. (I Cor.1:18)
Hoe overdenken we het lijden van Christus? Geen eenvoudige opgave.
Zingen we in de adventstijd graag de bekende adventsliederen (met zo hier en daar alvast een kerstlied) om toe te leven naar Kerst, een zangdienst met alleen lijdensliederen om ons voor te bereiden op Pasen zou een treurige boel worden.
In sommige kerken wordt in de weken voor Pasen iedere zondag weer gepreekt over het lijden van Christus aan het kruis. Op zich geen slechte traditie. Het kan dan geen kerkganger ontgaan dat we via Goede Vrijdag op weg zijn naar Pasen. Maar we moeten blijven verstaan dat het lijden van Christus meer is dan alleen die dagen voorafgaand aan het kruis. Heel Zijn komen in de wereld en Zijn weg daarin, loopt daar op uit. Zoals de evangelist Lukas het beschrijft is heel Jezus’ leven een opgang naar Jeruzalem, alle wegen en woorden wijzen daar naar toe. Daar gaat het gebeuren.
Er zijn ook kerken waar alle zondagen zonder bepaald accent of kleur voorbijtrekken. Er is geen voorbereiding op Pasen. Zij lijken Jezus alleen te kennen als de Opgestane. Alsof er geen strijd is gevoerd.
Paulus gaat in enkele van zijn brieven dieper in op het lijden van Christus.
Allereerst moeten we toegeven dat het lijden van Jezus uiteindelijk niet echt te bevatten is. Het blijft onbegrijpelijk. Ja, het lijkt zelfs een dwaasheid. Een hoogheilige God die zich vernedert voor kleine mensen.
Maar het is ook iets heel bijzonders. We moeten er met zorg en aandacht mee om gaan. Gedachteloos erover zingen, mag dus niet, gevoelloos erover praten ook niet. Dat is pas vloeken.
Ook kunnen wij nooit buiten ons zelf om over Jezus’ lijden spreken. Het gaat om ons, voor ons. Als Paulus nadenkt over Jezus’ lijden, doet hij dat altijd met bepaalde mensen op het oog.
Tenslotte, heel belangrijk: nooit kunnen wij spreken over Jezus’ lijden, geïsoleerd van de Opstanding. Alleen nadenken over het lijden, moet wel uitlopen op een uitzichtloze situatie. Elke zondag, ook de zondagen in de 40-dagen tijd, mogen we vieren dat Hij leeft. Daarom vieren we de zondag.
Ik hoop dat u deze weken gelegenheid vindt zich op Pasen en de voorafgaande dagen voor te bereiden. Dat verdiept het geloof.
En we doen recht aan wie Hij is: de gekruisigde en opgestane Heer.