Meditatie juli 2022

Moge het genoeg zijn….

Lang geleden vertelde iemand me een chassidisch verhaal dat me altijd is bijgebleven:

Een Joodse Rabbi  was gewend om, telkens wanneer een van de dorpsbewoners  in moeilijkheden verkeerde, naar een geheime plaats in het bos te gaan. Daar stak hij met bepaalde rituelen een olielampje aan, en richtte een gebed naar zijn God Jahweh. En  vaak werd zomaar onverwacht een oplossing gevonden.

Maar toen hij er niet meer was, en noodweer heel de oogst dreigde te vernielen  , ging een van de leerlingen naar dezelfde plek in het bos, en zei: “God van mijn Rabbi, ik weet niet hoe ik het vuur moet ontsteken. Maar ik ken wel de weg naar deze plaats, om een gebed uit te spreken. Moge dat  genoeg zijn.”

En het was genoeg.

Toen jaren later nogmaals ongeluk de mensen overkwam, ging er een andere leerling naar de plek in het bos. En hij zei: “Ik ben Uw naam vergeten, ik weet niet hoe ik het vuur moet aanmaken. En ik kan me het gebed niet herinneren. Maar ik kan wel deze geheime plek vinden. Moge dat genoeg zijn!”

En het was  genoeg.

Vele jaren later, toen er weer een ramp dreigde, zat een andere leerling treurig in zijn stoel, en hij zei: “Ik ken U niet, ik heb geen idee hoe ik het licht moet ontsteken. Ik ken het gebed niet. Ik weet niet eens de geheime plek. Alles wat ik kan doen is de mensen het verhaal vertellen over een God die altijd helpt als je Hem aanroept om hulp. Moge dat genoeg zijn.”

En het was genoeg…..

Dit verhaal hoeft verder geen uitleg toch? Het spreekt voor zichzelf om  ieder van ons aan te spreken, om kinderen, kleinkinderen en elkaar te vertellen over  God die onze  Hulp is.

Bij Wie we onze vragen en noden mogen neerleggen en dat we dit bidden noemen.

Om  hen te vertellen hoe we daar zelf in ons leven troost of kracht, rust of moed uit putten en uit te leggen waarom vele mensen zo graag even in stilte een kaarsje aansteken.

Laten wij de woorden van het Onze Vader  blijvend doen klinken opdat ze niet vergeten worden .

En ach, laten wij hen dan ook de weg wijzen naar die geheime plaats die gewoon in het eigen hart te vinden is…

Moge dat genoeg zijn…

Roelie Stevens

Pastoraals werker VZG Bethel.