Fluisterend riet
Het riet kent zijn eigen taal. Het verbeeldt om te beginnen de gang van de seizoenen vanaf het eerste prille groen tussen de stoppels, de snelle groei en in mei en juni en de bloeipluimen in de zomer. In de herfst zijn er prachtige kleuren. In de winter het goudgeel van de afgestorven stengels. Dan komen de rietsnijders en de oude resten worden verbrand.
In de Bijbel is er de doortocht door de Rietzee, het Hebreeuwse woord werd vroeger meestal vertaald met Schelfzee. Mozes begint zelfs zijn leven tussen het riet (Ex.2) in een biezen mandje. Te midden van chaos en ondergang, begint er iets nieuws, want de Geest waait waarheen Zij wil; je hoort haar geluid, haar fluisteren in het riet, maar je weet niet waar Zij vandaan komt en waar Zij heen gaat ( Joh 3,8).
Goede nazomer gewenst,
Gerke van Hiele
.
